2006 Verslag scholierenbezoek aan Burkina

Met middelbare scholieren naar Burkina.

Om voldoende geld bij elkaar te krijgen om kleinschalige projecten te realiseren is de hulp van basis- en middelbare scholen erg welkom. Zonder de hulp van middelbare scholen in Steenbergen, Deurne (NL) en Roosendaal zou de school in Kokossin niet gebouwd zijn. In 2002 werden een weeklang de brugklassen van het Mollercollege (Steenbergen) en het Gertrudiscollege (Roosendaal) bezocht om de leerlingen te vertellen over Burkina Faso. Daarna startten beide scholen acties op om geld bij elkaar te brengen. In beide gevallen werd de mogelijkheid geopperd om over drie à vier jaar mee te gaan naar Burkina om er te kijken wat er met het geld was gebeurd. Iets vergelijkbaars gebeurde aan het Peellandcollege in Deurne.

I n 2005 kregen wij de vraag om in Kokossin een runderstal en een graanmolen met vrouwenhuis te bouwen. Deurne en Roosendaal organiseerden opnieuw acties en toen de vraag werd voorgelegd of er interesse bestond om in 2006 mee te gaan naar Burkina om een handje te helpen bij de bouw, meldden zich 5 leerlingen uit Deurne en 16 uit Roosendaal. De reis zou ongeveer 1250 euro gaan kosten, vlucht en verblijfkosten inbegrepen.

Na een aantal voorbereidingsweekenden vertrokken we een week voor de zomervakantie en we  zouden 16 dagen in Kokossin verblijven. Van de kant van de scholen gingen er 6 begeleidende ouders en docenten mee. We verbleven in Kokossin in de 3 onderwijzerswoningen, die voor ons waren vrij gemaakt. Om de andere dag ging ongeveer de helft van de groep in de bus die wij ter beschikking hadden naar Koupéla om daar inkopen te doen. We hadden drie vrouwen uit het dorp ingehuurd om voor ons te koken.

Omdat het aan het begin van de regentijd was, gebeurde het nogal eens dat het vertrek naar Koupéla uitgesteld moest worden; we maakten verschillende zware buien mee en zagen met eigen ogen de verwoestingen die het zo noodzakelijke water aanrichtte. We verbleven in primitieve omstandigheden, maar het was niet alleen voor de dorpsbewoners van Kokossin, maar zeker ook voor ons een enorm positieve ervaring. Dank zij de gedegen voorbereiding hebben we geen problemen gehad; de leerlingen hebben gezien dat je niet veel bezit nodig hebt om toch opgewekt en tevreden te zijn. Je kunt veel over Burkina vertellen, laten horen en door middel van video laten zien, maar tegen de eigen beleving weegt niets op.

De leerlingen van het Gertrudiscollege hebben hun ervaringen aan het begin van het volgende schooljaar in de verschillende klassen verteld; toen kort daarna bekend werd dat er opnieuw een beroep was gedaan op Help Burkina om een dorpskliniek in Balkiou te realiseren, kwam van de kant van de school de vraag of er weer een mogelijkheid was om met een groep mee te gaan, nadat er eerst actie was gevoerd. Er meldden zich al snel 20 belangstellenden en na de nodige voorbereidingen vertrokken wij op 13 december 2008 opnieuw voor 18 dagen naar Burkina. Deze keer was het verblijf bijna luxueus, want we verbleven in twee lokalen van een pas opgeleverde middelbare school aan de rand van Balkiou. De pomp was op enkele meters van de school en er waren daar zelfs toiletten die van deuren voorzien waren. Ook deze keer hadden we keukenpersoneel ingehuurd, zodat we elke dag twee warme maaltijden kregen voorgeschoteld. De afstand naar de grote plaats Pouytenga was slechts een drietal kilometers, zodat er dagelijks heen en weer gewandeld werd om in de “stad” inkopen te doen of een telecenter op te zoeken om contact met thuis op te nemen. Deze keer waren we in de droge tijd en maakten we regelmatig kennis met stof dat door de uit de Sahara blazende Harmattan werd meegevoerd. In tegenstelling tot het eerste verblijf was er deze keer minder direct contact met de plaatselijke bevolking, waar tegenover stond, dat er elke avond na het diner een vrij grote groep jongeren uit de omgeving bij ons op “bezoek” kwam om  zich ondanks alle taalmoeilijkheden te onderhouden met onze leerlingen. Daarbij kwamen wij tot de ontdekking, dat deze jongeren in dit afgelegen dorp toch erg leergierig en bepaald niet dom waren. Als je gezien hebt met welke leermiddelen men het in Burkina moet doen in klassen met soms wel 100 leerlingen, dan neem je je petje daarvoor af.Ook dit verblijf heeft bij onze Nederlandse deelnemers een onuitwisbare indruk nagelaten en er zijn er zelfs die ruim een jaar later nog steeds contact onderhouden met leeftijdgenoten in Burkina. Ik denk dat er geen betere methode is om jongeren te laten zien wat er in de Derde Wereld nodig is dan ze de kans te bieden om er zelf een kijkje te gaan nemen. Voor iets meer dan 1000 euro ruim twee weken naar het hartje van Afrika: er is geen enkele reisorganisatie die zoiets aanbiedt en het directe contact gedurende 16 dagen met de plaatselijke bevolking is in geen enkele Safarireis opgenomen.